ΕΙΚΟΝΑ

ΕΙΚΟΝΑ

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ



Απολυτίκιο των Τριών Ιεραρχών
         
   Τους τρεις μεγίστους φωστήρας, της Τρισηλίου Θεότητος, τους την οικουμένην ακτίσι, δογμάτων θείων πυρσεύσαντας· τους μελιρρύτους ποταμούς της σοφίας, τους την κτίσιν πάσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας· Βασίλειον τον μέγα, και τον θεολόγον Γρηγόριον, συν τω κλεινώ Ιωάννη, τω την γλώτταν χρυσορρήμονι· πάντες οι των λόγων αυτών ερασταί, συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν· αυτοί γαρ τη Τριάδι, υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσιν.

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ


ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ: Όπως κόβουμε το τριαντάφυλλο προσέχοντας να μη μας πληγώσουν τα αγκάθια, έτσι πρέπει απ’ αυτά που βλέπουμε και ακούμε γύρω μας να κρατούμε μόνο τα ωφέλιμα. Όπως οι μέλισσες διαλέγουν από τα λουλούδια αυτά που τους χρειάζονται, για να φτιάξουν το μέλι.
 
ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: Η καλή φιλία είναι θησαυρός… Οι στενοχώριες της ζωής γίνονται πιο βαριές, αν δεν υπάρχει κάποιος φίλος να τις μοιραστείς.
 
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ: Τα πλούτη μοιάζουν με αρρώστια.  Όποιος τα έχει ζητά όλο και περισσότερα και δε χορταίνει ποτέ.



Η χειροτεχνία μας

 



Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ (2)


Ποίημα: Ο Ήλιος κι ο Αέρας
Ο Αέρας θύμωσε,                                                                   
με τον Ήλιο μάλωσε.
Ο Αέρας έλεγε:
– Είμαι δυνατότερος!
Και ο Ήλιος έλεγε:
– Σε περνώ στη δύναμη!
 

Ένας γέρος άνθρωπος
με τη μαύρη κάπα του
στο χωράφι πήγαινε.
 

Ο Αέρας λάλησε:
– Όποιος έχει δύναμη
παίρνει από τον γέροντα
τη χονδρή την κάπα του!
Φύσησε, ξεφύσησεν,
έσκασε στο φύσημα·
άδικος ο κόπος του.
Κρύωσεν ο γέροντας
και διπλά τυλίχθηκε
στη χονδρή την κάπα του.
 

Mα κι ο Ήλιος λάλησε:
– Όποιος έχει δύναμη
παίρνει από το γέροντα
τη χονδρή την κάπα του!
Έφεξεν ολόλαμπρος·
καλοσύνη σκόρπισε,
κι έβγαλεν ο γέροντας
τη χονδρή την κάπα του.
 

Πάλι ξαναλάλησε:
– Άκουσε και μάθε το·
σε περνώ στη δύναμη,
γιατί πας με το κακό
κι εγώ πάω με το καλό!


Γεώργιος Δροσίνης, Παιδικά παραμύθια


Δραματοποίηση του ποιήματος








        








Aφού παίξαμε, μετά συζητήσαμε...







Οι Θεοί του Ολύμπου




... οι κεραυνοί του Δία ...



... η τρίαινα του Ποσειδώνα...


 ...και η διαμάχη της Αθηνάς με τον Ποσειδώνα.



Παροιμία : "Ο θυμός μάτια και αυτιά δεν έχει"



....................................................................................................................................

Διαβάσαμε " το  χελιδόνι  και  η  πεταλούδα"    της Λότη Πέτροβιτς- Ανδρουτσοπούλου


Συζητήσαμε για τους φόβους μας και τους καταγράψαμε!



Παίξαμε: "Λύκε, λύκε είσαι εδώ;"




Διαβάσαμε...



Τι κάνω όταν φοβάμαι...


Νικάω το φόβο! Ο λύκος συμβουλεύει...



Φύλλα εργασίας

"Ζωγράφισε το προσωπάκι σου στο παράθυρο του βαγονιού της κάθε μέρας ανάλογα με το πως αισθάνεσαι με το τελείωμα της μέρας στο σχολείο."






Παροιμία: " Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη"







Το σταυρόλεξο των συναισθημάτων







Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

... κάποιες από τις εργασίες μας...

Αφορμή: "Το βιβλίο που ήταν το δώρο για τον τυχερό της Βασιλόπιτας"

... αφού το διαβάσαμε...


... πότε είμαι λυπημένος;



... στη συνέχεια παίξαμε το ομαδικό παιχνίδι " Η μικρή Ελένη κάθεται και κλαίει..."



Ελληνική Μυθολογία:  "Ο θάνατος του  Αιγέα"

 



...παίρνοντας αφορμή από το μύθο ... συζητάμε ...




... καθώς επίσης...



... γίναμε λυπημένα ανθρωπάκια ...





Όμως πότε είμαι πολύ χαρούμενος / η ;







Η κυρία Γελαστούλα


... και η χειροτεχνία μας!





Διαβάσαμε  το καταπληκτικό βιβλίο του Σελ Σιλβερστάιν
  "το Δέντρο που Έδινε"!


... και το είδαμε  και σε ταινία μικρού μήκους !



Φύλλa εργασίας

 Κόψε και κόλλησε με τη σειρά το παιδί, όπως παρουσιάζεται στην ιστορία "Το Δέντρο που Έδινε"



Ζωγράφισε το Δέντρο πως ήταν στην αρχή και πως έγινε σιγά - σιγά ως το τέλος


 






Ομαδική εργασία: "Το δέντρο της αγάπης"





Μάθαμε το τραγούδι:               "Μ΄αγαπά δε μ'αγαπά"

Μαργαρίτα μου μικρή,
συ του κήπου μου στολή,
άκουσέ με να σου πω 
το μικρό μου μυστικό

Χθες το βράδυ η μαμά 
απ' τις τρέλες τις πολλές,
μου'πε πως δε μ' αγαπά,
κι η καρδούλα μου χτυπά

Μ' αγαπά δε μ'αγαπά (δις)
κι η καρδούλα μου χτυπά!


Διαβάσαμε ...


... συζητήσαμε...
 

... μάθαμε  τη" γελαστή οικογένεια"  (πηγή: Ανθολόγιο Α΄και Β΄Δημοτικού)...


 Η γελαστή οικογένεια

Πάνω στ΄άσπρο το χαρτί
ζωγραφίζω ένα σπιτάκι
καναπέ χαλί και τζάκι.

Καθιστούς στον καναπέ
σχεδιάζω έναν πατέρα
δυο παιδιά και μια μητέρα.

Κι επειδή θέλω πολύ
να φανεί στη ζωγραφιά μου
η χαρά που' χει η καρδιά μου

των χειλιών τις άκρες κάνω
προς τα πάνω να κοιτάνε
κι έτσι όλοι τους γελάνε.

                                                  Μαρία Γουμενοπούλου   


...αλλά και την ζωγραφίσαμε!