Η ΚΥΡΑ-ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια φτωχή γυναίκα που είχε πέντε παιδιά.
Επειδή ήταν τόσο καλόψυχη τη φωνάζανε κυρά-Καλή. Μια μέρα πήγε στο δάσος να μαζέψει ξύλα,
αλλά εκείνη την ώρα ο καιρός έγινε πολύ άσχημος. Τι να κάνει, τι να κάνει… βλέπει ένα μικρό σπιτάκι εκεί που
προχωρούσε και χτύπησε την πόρτα του. Της άνοιξαν και μπήκε.
Μέσα στο σπιτάκι ήταν ένας γέρος με πολύ μακριά γενειάδα, τρία παλικάρια που φορούσαν γούνες, τρία που φορούσαν στο κεφάλι λουλούδια, τρία με στάχια στο κεφάλι και άλλα τρία με σταφύλια.
-Καλώς τηνε, της είπαν τα παλικάρια. Κάθισε να ξεκουραστείς.
-Αχ, σας ευχαριστώ.. να είστε καλά, είπε η κυρά- Καλή.

Έτσι έπιασαν κουβέντα.
-Ποιος μήνας είναι καλός; ρώτησε ο γέροντας.
-Αχ, και ποιος δεν είναι; Ο Γενάρης φέρνει χιόνια. Κι ο Φλεβάρης αποκριά.
Αχ ο Μάρτης χελιδόνια.
Κι ο Απρίλης πασχαλιά. Τα λουλούδια φέρνει ο Μάης. Κι ο Ιούνης στάρια πολλά.
Το ζεστό ψωμί ο Ιούλης.
Κι Αύγουστος φρούτα πολλά. Ο Σεπτέμβρης φέρνει τρύγο. Κι ο Οκτώβρης τις βροχές. Ο Νοέμβρης το χειμώνα.
Κι ο Δεκέμβρης τις γιορτές
-Όλοι τους καλοί είναι, είπε η κυρά-Καλή.
Τότε ο γέροντας κάτι είπε στο ένα παλικάρι κι εκείνο έφερε ένα σακί και το έδωσε στην κυρά-Καλή λέγοντας:
- Πάρε αυτό το σακί και πήγαινε στο σπίτι σου.
Η κυρά-Καλή το πήρε, τους ευχαρίστησε και έφυγε.
Έφτασε στο σπίτι της, άνοιξε το σακί και τι να δει;… … ήταν γεμάτο φλουριά.
Έτσι η κυρά-Καλή και τα παιδιά της ζούσαν και περνούσαν πολύ καλά.
Όμως η κακία και στρίγγλα γειτόνισσα
βλέποντας όλα αυτά παραξενεύτηκε. Πήγε λοιπόν στην κυρά-Καλή και τη ρώτησε για να της λυθεί η απορία.
-Που τα βρήκες καλέτόσα φλουριά;... Η κυρά-Καλή της είπε ακριβώς την ιστορία.
Αυτή όμως ζήλεψε και αποφάσισε, αν και ήταν πλούσια, να επισκεφθεί το σπιτάκι στο δάσος. Πήγε λοιπόν στο σπιτάκι και ζήτησε να τη βοηθήσουν.
-Κάθισε να σε φιλέψουμε.. της είπαν.
-Δε θέλω, είμαι χορτάτη.. είπε.
Πιάσανε τη συζήτηση λοιπόν και τότε ο γέροντας ρώτησε:
-Και ποιος μήνας είναι ο καλός;…
-Είναι και κανένας; Ο Γενάρης φέρνει κρύο. Κι ο Φλεβάρης παγωνιά. Αχ ο Μάρτης ζέστη κρύο. Κι ο Απρίλης χαλαζία.
Αχ το Μάη βάλε πλύσεις. Και Ιούνη να θερίσεις. Τον Ιούλη ν΄ αλωνίσεις. Ζέστη Αυγούστου, πώς να ζήσεις;
Τρύγος, κούραση Σεπτέμβρη. Βάσανο η σπορά του Οκτώβρη. Στρώσε μάλλινα Νοέμβρη. Καλικάντζαροι Δεκέμβρη.
-Α!, έτσι, ε;… ώστε κανένας μήνας δεν είναι καλός,
είπε ο γέροντας και της έδωσε ένα σακί λέγοντας την να το ανοίξει σπίτι της.
Άνοιξε λοιπόν το σακί στο σπίτι της και τι να δει;.. ήταν γεμάτο φίδια!!!..
Άρχισε λοιπόν να τρέχει και να φεύγει μακριά.

Έτσι η κυρά-Καλή έζησε καλά και εμείς καλύτερα .